φωτογραφίες από την εκδήλωση
Διάλεξη του ποιητή στο Megaron Plus22 Ιανουαρίου 2008
Το Megaron Plus μας ταξιδεύει στον μαγικό κόσμο ενός σύγχρονου Έλληνα ποιητή !
Διάλεξη του ποιητή Μάρκου Μέσκου για το έργο του
22 Ιανουαρίου 2008
Ώρα έναρξης 7 μ.μ.
Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας
Το Megaron Plus καλεί τους φίλους της λογοτεχνίας να παρακολουθήσουν έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες ποιητές να μιλά για το έργο του, έναν ποιητή της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, ο οποίος φέτος συμπληρώνει πενήντα χρόνια αδιάκοπης παρουσίας στα ελληνικά γράμματα.
Η ιδιαίτερη αυτή συνάντηση με τον ποιητή Μάρκο Μέσκο θα πραγματοποιηθεί στις 22 Ιανουαρίου 2008 στο πλαίσιο του κύκλου διαλέξεων με θέμα «Η ελληνική ποίηση σήμερα». Ο σχεδιασμός της εκδήλωσης, αλλά και η παρουσίαση του Μάρκου Μέσκου στο κοινό, ανήκει στον Νάσο Βαγενά, βραβευμένο ποιητή και καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο Μάρκος Μέσκος γεννήθηκε το 1935 στην Έδεσσα, όπου τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Δούλεψε αρχικά στο εμπορικό του πατέρα του και το 1965 ήρθε στην Αθήνα και εργάστηκε ως γραφίστας και καλλιτεχνικός διευθυντής σε διαφημιστικά γραφεία, επιμελητής εκδόσεων, ενώ ενδιαμέσως έκανε αρκετές πρόσκαιρες δουλειές. Το 1981 επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη.
Ο Μάρκος Μέσκος έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1958, η οποία έχει τον τίτλο Πριν από το Θάνατο. Συνεχίζει με ποιήματα, αλλά και πεζά κείμενα, καθώς και δοκίμια προσωπικών αφορμήσεων. Είναι μέλος της ομάδας του περιοδικού Σημειώσεις στην Αθήνα και των Χειρογράφων στη Θεσσαλονίκη. Εργασίες του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον τοπικό τύπο της ιδιαίτερης πατρίδας του, σε περιοδικά και ανθολογίες. Τα ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και σε άλλες γλώσσες. Έχει βραβευτεί με το βραβείο ποίησης του περιοδικού Διαβάζω το 1996 για τη συλλογή Χαιρετισμοί, με το βραβείο Καβάφη 2005 για το συνολικό του έργο και με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών.
Από τις πρώτες του κιόλας εμφανίσεις στα γράμματα, ο Μάρκος Μέσκος δείχνει να έχει μια εντυπωσιακή τάση διασποράς, η οποία αγγίζει τόσο τη θεματολογία του, όσο και τη γλώσσα που χρησιμοποιεί. Εξάλλου, κυρίαρχο μοτίβο των ποιητών της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς είναι η απουσία ενός ενιαίου κώδικα γραφής, ενός κοινού προσανατολισμού ή μιας ηθικής στάσης απέναντι στην πολιτική και την ποιητική παράδοση.
Το βίωμα της ιθαγένειας αποτελεί τον κεντρικό θεματικό ιστό της ποίησης του Μάρκου Μέσκου. Οι αναφορές στον γενέθλιο χώρο συντάσσουν μια πλήρη, ευσύνοπτη και διακριτή ανθρωπογεωγραφία, αφού η ποίησή του, όχι μόνο μεταδίδει την αίσθηση του τοπίου της Δυτικής Μακεδονίας, αλλά και μας μεταφέρει το ήθος των ανθρώπων αυτού του χώρου προσφέροντάς μας τη συγκινησιακή μέθεξη των οδυνηρών συμβάντων που σημάδεψαν την ιστορία του.
«Η ποίηση του Μάρκου Μέσκου καρφώθηκε στο σώμα της φιλολογίας μας σαν μια αβυσσαλέα τρύπα που διαθέτει γλωσσική δύναμη, προφητική ισχύ και διανοητική αποφασιστικότητα. Κάθε ποίημα του Μέσκου είναι ένας ναυαγός που χάνει στηρίγματα και κερδίζει αγωνίες. Ο Μάρκος Μέσκος, προσηλωμένος στη σολωμική ποιητική πρακτική, αισθάνεται πως η γλώσσα είναι μια διαρκής αναστολή γλώσσας, ένα βαθύ κόψιμο που κρατά σε απόσταση τη σκέψη από τη διατύπωση», σχολιάζει ο ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας Γιώργος Μπλάνας.
Στο «Χρονικό αναγνώσεων» (Εκδ. Σοκόλη, 1999), ο ποιητής Τάκης Σινόπουλος γράφει: «Όλη η ποίηση του Μέσκου έχει έναν μακρινό αντίλαλο από το δημοτικό τραγούδι και μια συγγένεια με την παλιά κινέζικη ποίηση. Η δροσιά του λυρισμού κι ο ρυθμός της εικόνας, το δέσιμο κι η οικειότητα με τα πράγματα, η αίσθηση της οικονομίας κι η αμεσότητα στην έκφραση, το ταίριασμα της θλίψης και της χάρης είναι στοιχεία που μας οδηγούν στη διαπίστωση αυτής της συγγένειας…».
Ορισμένες από τις σημαντικότερες ποιητικές συλλογές του Μάρκου Μέσκου είναι τα Άλογα στον ιππόδρομο (εκδ. Ερμής, 1973), Τα ισόβια ποιήματα (εκδ. Σημειώσεις, 1977), οι Δώδεκα Μάηδες (12 τραγούδια με το ψευδώνυμο Δημήτρης Γραμματικός, 1977), το Στον ίσκιο της γης (Ύψιλον, Αθήνα 1986 / 19982η Νεφέλη), οι Χαιρετισμοί (Ύψιλον, Αθήνα / Νεφέλη 19992η) και το Ψιλόβροχο (εκδ. Νεφέλη, 2000). Στα γνωστότερα πεζά του συγκαταλέγονται το Μουχαρέμ (Νεφέλη, 1999) και το πιο πρόσφατο Νερό Καρκάγια, (Ίκαρος, 2005).
Με το ποιητικό, αλλά και το ιδιότυπο πεζογραφικό και κριτικό του έργο, ο Μάρκος Μέσκος έχει καταξιωθεί στη γραμματολογική συνείδηση ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς. Τι λέει άραγε ο ίδιος για το έργο του; Πώς αντιλαμβάνεται τη σύγχρονη ελληνική ποίηση; Στις 22 Ιανουαρίου, στην εκδήλωση του Megaron Plus θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τις απόψεις του και να συνομιλήσουμε μαζί του.
Η διανομή των δελτίων αρχίζει στις 6 μ.μ.
Σε περίπτωση μεγάλης προσέλευσης αρχίζει μισή ώρα νωρίτερα
Διάλεξη του ποιητή στο Megaron Plus22 Ιανουαρίου 2008
Το Megaron Plus μας ταξιδεύει στον μαγικό κόσμο ενός σύγχρονου Έλληνα ποιητή !
Διάλεξη του ποιητή Μάρκου Μέσκου για το έργο του
22 Ιανουαρίου 2008
Ώρα έναρξης 7 μ.μ.
Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας
Το Megaron Plus καλεί τους φίλους της λογοτεχνίας να παρακολουθήσουν έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες ποιητές να μιλά για το έργο του, έναν ποιητή της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, ο οποίος φέτος συμπληρώνει πενήντα χρόνια αδιάκοπης παρουσίας στα ελληνικά γράμματα.
Η ιδιαίτερη αυτή συνάντηση με τον ποιητή Μάρκο Μέσκο θα πραγματοποιηθεί στις 22 Ιανουαρίου 2008 στο πλαίσιο του κύκλου διαλέξεων με θέμα «Η ελληνική ποίηση σήμερα». Ο σχεδιασμός της εκδήλωσης, αλλά και η παρουσίαση του Μάρκου Μέσκου στο κοινό, ανήκει στον Νάσο Βαγενά, βραβευμένο ποιητή και καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο Μάρκος Μέσκος γεννήθηκε το 1935 στην Έδεσσα, όπου τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Δούλεψε αρχικά στο εμπορικό του πατέρα του και το 1965 ήρθε στην Αθήνα και εργάστηκε ως γραφίστας και καλλιτεχνικός διευθυντής σε διαφημιστικά γραφεία, επιμελητής εκδόσεων, ενώ ενδιαμέσως έκανε αρκετές πρόσκαιρες δουλειές. Το 1981 επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη.
Ο Μάρκος Μέσκος έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1958, η οποία έχει τον τίτλο Πριν από το Θάνατο. Συνεχίζει με ποιήματα, αλλά και πεζά κείμενα, καθώς και δοκίμια προσωπικών αφορμήσεων. Είναι μέλος της ομάδας του περιοδικού Σημειώσεις στην Αθήνα και των Χειρογράφων στη Θεσσαλονίκη. Εργασίες του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον τοπικό τύπο της ιδιαίτερης πατρίδας του, σε περιοδικά και ανθολογίες. Τα ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και σε άλλες γλώσσες. Έχει βραβευτεί με το βραβείο ποίησης του περιοδικού Διαβάζω το 1996 για τη συλλογή Χαιρετισμοί, με το βραβείο Καβάφη 2005 για το συνολικό του έργο και με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών.
Από τις πρώτες του κιόλας εμφανίσεις στα γράμματα, ο Μάρκος Μέσκος δείχνει να έχει μια εντυπωσιακή τάση διασποράς, η οποία αγγίζει τόσο τη θεματολογία του, όσο και τη γλώσσα που χρησιμοποιεί. Εξάλλου, κυρίαρχο μοτίβο των ποιητών της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς είναι η απουσία ενός ενιαίου κώδικα γραφής, ενός κοινού προσανατολισμού ή μιας ηθικής στάσης απέναντι στην πολιτική και την ποιητική παράδοση.
Το βίωμα της ιθαγένειας αποτελεί τον κεντρικό θεματικό ιστό της ποίησης του Μάρκου Μέσκου. Οι αναφορές στον γενέθλιο χώρο συντάσσουν μια πλήρη, ευσύνοπτη και διακριτή ανθρωπογεωγραφία, αφού η ποίησή του, όχι μόνο μεταδίδει την αίσθηση του τοπίου της Δυτικής Μακεδονίας, αλλά και μας μεταφέρει το ήθος των ανθρώπων αυτού του χώρου προσφέροντάς μας τη συγκινησιακή μέθεξη των οδυνηρών συμβάντων που σημάδεψαν την ιστορία του.
«Η ποίηση του Μάρκου Μέσκου καρφώθηκε στο σώμα της φιλολογίας μας σαν μια αβυσσαλέα τρύπα που διαθέτει γλωσσική δύναμη, προφητική ισχύ και διανοητική αποφασιστικότητα. Κάθε ποίημα του Μέσκου είναι ένας ναυαγός που χάνει στηρίγματα και κερδίζει αγωνίες. Ο Μάρκος Μέσκος, προσηλωμένος στη σολωμική ποιητική πρακτική, αισθάνεται πως η γλώσσα είναι μια διαρκής αναστολή γλώσσας, ένα βαθύ κόψιμο που κρατά σε απόσταση τη σκέψη από τη διατύπωση», σχολιάζει ο ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας Γιώργος Μπλάνας.
Στο «Χρονικό αναγνώσεων» (Εκδ. Σοκόλη, 1999), ο ποιητής Τάκης Σινόπουλος γράφει: «Όλη η ποίηση του Μέσκου έχει έναν μακρινό αντίλαλο από το δημοτικό τραγούδι και μια συγγένεια με την παλιά κινέζικη ποίηση. Η δροσιά του λυρισμού κι ο ρυθμός της εικόνας, το δέσιμο κι η οικειότητα με τα πράγματα, η αίσθηση της οικονομίας κι η αμεσότητα στην έκφραση, το ταίριασμα της θλίψης και της χάρης είναι στοιχεία που μας οδηγούν στη διαπίστωση αυτής της συγγένειας…».
Ορισμένες από τις σημαντικότερες ποιητικές συλλογές του Μάρκου Μέσκου είναι τα Άλογα στον ιππόδρομο (εκδ. Ερμής, 1973), Τα ισόβια ποιήματα (εκδ. Σημειώσεις, 1977), οι Δώδεκα Μάηδες (12 τραγούδια με το ψευδώνυμο Δημήτρης Γραμματικός, 1977), το Στον ίσκιο της γης (Ύψιλον, Αθήνα 1986 / 19982η Νεφέλη), οι Χαιρετισμοί (Ύψιλον, Αθήνα / Νεφέλη 19992η) και το Ψιλόβροχο (εκδ. Νεφέλη, 2000). Στα γνωστότερα πεζά του συγκαταλέγονται το Μουχαρέμ (Νεφέλη, 1999) και το πιο πρόσφατο Νερό Καρκάγια, (Ίκαρος, 2005).
Με το ποιητικό, αλλά και το ιδιότυπο πεζογραφικό και κριτικό του έργο, ο Μάρκος Μέσκος έχει καταξιωθεί στη γραμματολογική συνείδηση ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς. Τι λέει άραγε ο ίδιος για το έργο του; Πώς αντιλαμβάνεται τη σύγχρονη ελληνική ποίηση; Στις 22 Ιανουαρίου, στην εκδήλωση του Megaron Plus θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τις απόψεις του και να συνομιλήσουμε μαζί του.
Η διανομή των δελτίων αρχίζει στις 6 μ.μ.
Σε περίπτωση μεγάλης προσέλευσης αρχίζει μισή ώρα νωρίτερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου