ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΠΡΩΙΝΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ΜΑΡΚΟΣ ΜΕΣΚΟΣ
Γεννήθηκε το 1935 στην Έδεσσα, όπου και τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Στο εμπορικό του πατέρα του κατόπιν, και από το 1965 στην Αθήνα. Γραφίστας και καλλιτεχνικός διευθυντής σε διαφημιστικά γραφεία, επιμελητής εκδόσεων και, ενδιαμέσως, αρκετές πρόσκαιρες δουλειές του ποδαριού. Το 1981 επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη.
Έγραψε ποίηση (πρώτη συλλογή Πριν από το θάνατο, 1958), πεζά κείμενα καθώς και δοκίμια προσωπικών αφορμήσεων.
Μέλος της ομάδας του περιοδικού Σημειώσεις, στην Αθήνα και των Χειρογράφων, στη Θεσσαλονίκη.
Εργασίες του, ακόμη, υπάρχουν κατά καιρούς στον τοπικό τύπο της ιδιαίτερης πατρίδας του, σε περιοδικά και ανθολογίες. Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε άλλες γλώσσες. Βραβεύτηκε με το βραβείο ποίησης του περιοδικού Διαβάζω το 1996, για τη συλλογή Χαιρετισμοί, και με το βραβείο Καβάφη 2005.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
Ποιητής των ανοιχτών χώρων, του μαγεμένου φυσικού τοπίου, αλλά και της άσβεστης ιστορικής μνήμης, ο Μάρκος Μέσκος, που έχει περάσει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης λογοτεχνικής του διαδρομής και στην πρόζα, μας δίνει τώρα, με την καινούργια ποιητική του συλλογή, ένα καθΆ όλα ώριμο και συνάμα λιτό, προσεγμένο ως την τελευταία του φράση και λέξη, βιβλίο. Έχω, μάλιστα, την πεποίθηση πώς ο επιγραμματικός στίχος και το ακαριαίο, δίκην απρόσμενου σπινθήρος ποίημα, αποτελούν δομικά χαρακτηριστικά της ανά χείρας συλλογής του Μέσκου, φανερώνοντας μέσω ενός εξωτερικού δείκτη την εσώτερη, κατΆ έναν τρόπο κρυμμένη ποιητική της.
(Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, 2000)
«Στους πεθαμένους το φιλί μα η τρελή ζωή απΆ την αρχή και πάλι». Βεβαίως, προδρόμους αυτής της ποιητικής και βαθύτατα πολιτικής στάσης εντοπίζουμε και στο ήδη κατατεθειμένο έργο του ποιητή, με πλουσιότερο ίσως δείγμα το ποίημα Ελπίδα ελπίδα ελπί- της συλλογής ?λογα στον ιΙππόδρομο, 1973, τώρα στη συγκεντρωτική έκδοση Μαύρο δάσος, 1999, όπου η κρίσιμη λέξη, παρότι κόβεται στον τίτλο και υπονομεύεται, τελικά δεν ηττάται αλλά ακεραιώνεται.
(Παντελής Μπουκάλας, 2001)
Στον ποιητή Μάρκο Μέσκο η γλώσσα είναι μέσον της επιθυμίας προς το νόημα. Θριαμβεύει. Στα πουλιά, στις διαδρομές, στο χορό των αγίων, στα πέντε μερόνυχτα. Προσφέρει πολλές ευκαιρίες ερμηνείας ή προσέγγισης ή συνδιαλλαγής ή συναντίληψης ή κατανόησης. Η μεγάλη ιστορία του εαυτού. Συμφωνία σε ντο ελάσσονα για πέντε όργανα: Τη μνήμη, το βίωμα, την επιθυμία, την αλήθεια, τη γνώση.
(Δήμητρα Παυλάκου, 2005)
Με τη συνεχή ανανέωση των ποιητικών τεχνικών του εποπτικοποιεί τη σκηνή των ήχων και των συμβόλων της ποίησης του και δημιουργεί ένα δομικό υλικό που πυκνώνει την ποιητική χρωματική έκφραση. Είναι ίσως από τους λίγους ποιητές που γνωρίζουν άριστα την εσωτερική υφή του ποιητικού χωροχρόνου. Εννοώ ότι κατέχει την κλίμακα των μέτρων, την παραλλαγή τους, ανεξάρτητα αν δεν την εμφανίζει δηλωτικά στις ποιητικές του συλλογές. [..]
Ο Μάρκος Μέσκος είναι ένας ποιητής που οργανώνει την ποιητική γλώσσα στις εσωτερικές κινήσεις της, γι' αυτό η ποίησή του δεν είναι η επιβεβαίωση ενός αγώνα, μια βούληση, κάποια υπέρβαση ή μετουσίωση, αλλά η μαρτυρία της αξιοπρέπειας.
(Απόστολος Αποστόλου, 2005)
Λογοτεχνική επιμέλεια: Ρούλα Αλαβέρα
Σκηνοθετική επιμέλεια: Νίκος Ναουμίδης
Εισηγητής: Βασίλης Χ. Παπάς
Φωτισμοί Δημήτρης Μαντζούκας
Διαβάζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά):
Γιώργος Καύκας, Θάλεια Σκαρλάτου, Γιώργος Σφυρίδης
Η είσοδος είναι ελεύθερη
Γεννήθηκε το 1935 στην Έδεσσα, όπου και τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Στο εμπορικό του πατέρα του κατόπιν, και από το 1965 στην Αθήνα. Γραφίστας και καλλιτεχνικός διευθυντής σε διαφημιστικά γραφεία, επιμελητής εκδόσεων και, ενδιαμέσως, αρκετές πρόσκαιρες δουλειές του ποδαριού. Το 1981 επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη.
Έγραψε ποίηση (πρώτη συλλογή Πριν από το θάνατο, 1958), πεζά κείμενα καθώς και δοκίμια προσωπικών αφορμήσεων.
Μέλος της ομάδας του περιοδικού Σημειώσεις, στην Αθήνα και των Χειρογράφων, στη Θεσσαλονίκη.
Εργασίες του, ακόμη, υπάρχουν κατά καιρούς στον τοπικό τύπο της ιδιαίτερης πατρίδας του, σε περιοδικά και ανθολογίες. Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε άλλες γλώσσες. Βραβεύτηκε με το βραβείο ποίησης του περιοδικού Διαβάζω το 1996, για τη συλλογή Χαιρετισμοί, και με το βραβείο Καβάφη 2005.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
Ποιητής των ανοιχτών χώρων, του μαγεμένου φυσικού τοπίου, αλλά και της άσβεστης ιστορικής μνήμης, ο Μάρκος Μέσκος, που έχει περάσει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης λογοτεχνικής του διαδρομής και στην πρόζα, μας δίνει τώρα, με την καινούργια ποιητική του συλλογή, ένα καθΆ όλα ώριμο και συνάμα λιτό, προσεγμένο ως την τελευταία του φράση και λέξη, βιβλίο. Έχω, μάλιστα, την πεποίθηση πώς ο επιγραμματικός στίχος και το ακαριαίο, δίκην απρόσμενου σπινθήρος ποίημα, αποτελούν δομικά χαρακτηριστικά της ανά χείρας συλλογής του Μέσκου, φανερώνοντας μέσω ενός εξωτερικού δείκτη την εσώτερη, κατΆ έναν τρόπο κρυμμένη ποιητική της.
(Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, 2000)
«Στους πεθαμένους το φιλί μα η τρελή ζωή απΆ την αρχή και πάλι». Βεβαίως, προδρόμους αυτής της ποιητικής και βαθύτατα πολιτικής στάσης εντοπίζουμε και στο ήδη κατατεθειμένο έργο του ποιητή, με πλουσιότερο ίσως δείγμα το ποίημα Ελπίδα ελπίδα ελπί- της συλλογής ?λογα στον ιΙππόδρομο, 1973, τώρα στη συγκεντρωτική έκδοση Μαύρο δάσος, 1999, όπου η κρίσιμη λέξη, παρότι κόβεται στον τίτλο και υπονομεύεται, τελικά δεν ηττάται αλλά ακεραιώνεται.
(Παντελής Μπουκάλας, 2001)
Στον ποιητή Μάρκο Μέσκο η γλώσσα είναι μέσον της επιθυμίας προς το νόημα. Θριαμβεύει. Στα πουλιά, στις διαδρομές, στο χορό των αγίων, στα πέντε μερόνυχτα. Προσφέρει πολλές ευκαιρίες ερμηνείας ή προσέγγισης ή συνδιαλλαγής ή συναντίληψης ή κατανόησης. Η μεγάλη ιστορία του εαυτού. Συμφωνία σε ντο ελάσσονα για πέντε όργανα: Τη μνήμη, το βίωμα, την επιθυμία, την αλήθεια, τη γνώση.
(Δήμητρα Παυλάκου, 2005)
Με τη συνεχή ανανέωση των ποιητικών τεχνικών του εποπτικοποιεί τη σκηνή των ήχων και των συμβόλων της ποίησης του και δημιουργεί ένα δομικό υλικό που πυκνώνει την ποιητική χρωματική έκφραση. Είναι ίσως από τους λίγους ποιητές που γνωρίζουν άριστα την εσωτερική υφή του ποιητικού χωροχρόνου. Εννοώ ότι κατέχει την κλίμακα των μέτρων, την παραλλαγή τους, ανεξάρτητα αν δεν την εμφανίζει δηλωτικά στις ποιητικές του συλλογές. [..]
Ο Μάρκος Μέσκος είναι ένας ποιητής που οργανώνει την ποιητική γλώσσα στις εσωτερικές κινήσεις της, γι' αυτό η ποίησή του δεν είναι η επιβεβαίωση ενός αγώνα, μια βούληση, κάποια υπέρβαση ή μετουσίωση, αλλά η μαρτυρία της αξιοπρέπειας.
(Απόστολος Αποστόλου, 2005)
Λογοτεχνική επιμέλεια: Ρούλα Αλαβέρα
Σκηνοθετική επιμέλεια: Νίκος Ναουμίδης
Εισηγητής: Βασίλης Χ. Παπάς
Φωτισμοί Δημήτρης Μαντζούκας
Διαβάζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά):
Γιώργος Καύκας, Θάλεια Σκαρλάτου, Γιώργος Σφυρίδης
Η είσοδος είναι ελεύθερη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου